Net terug uit het ziekenhuis....

Hallo meiden.

En nee, dit keer niet met Sem...... ;)

Ik zal bij woensdag beginnen....

Spannende dag voor mij want het is mijn eerste schooldag van mijn detailhandel opleiding. Dus de jongens naar de kinderopvang gebracht en ik netjes op tijd op school voor de lessen. Op school de voorstelronde gehad en na de pauze gingen we aan de lessen beginnen, gaat mijn telefoon!

Of ik nu direct naar de opvang kon komen want Max had 'waarschijnlijk' zijn arm gebroken nadat hij van de glijbaan was gevallen, en of ze me moest halen, maar er kwam net een klasgenoot aan die mij wel kon brengen. Dus wij rijden de straat nog niet uit en zien een ambulance voor ons rijden, die ook prescies heen ging waar wij moesten zijn, dus je begrijpt dat mijn hart in me keel zat. En ja hoor, de ambulance stopte ook bij de kinderopvang.

De jufvrouw van Max stond al te wachten en ik moest gelijk mee komen, dus ik naar binnen...zie ik daar een huilend hoopje Max zitten op schoot bij 1 van de jufvrouwen, met in zijn onderarm een knik van 90graden!!! Nou wat er toen door me heen ging is niet te beschrijven... Maar ik moest me flink houden voor Max, dus Max kwam bij mij op schoot en het ambulance personeel was er ook al. Max kreeg eerst een ding om zijn arm wat hard werd zodat hij zijn arm niet kon bewegen, daarna werd er gelijk een infuus gestoken en kreeg hij wat morfine, waarna hij gelukkig wat rustiger werd.

In de ambulance naar het ziekenhuis heeft hij ook nog wat geintjes kunnen maken met het personeel wat achterin zat, maar eenmaal in het ziekenhuis vond hij het echt niet leuk dat iedereen maar aan zijn arm zat om te kijken, en toen moest er ook nog eens bloed afgenomen worden, arme stakker. Daarna door naar de röntgenafdeling, Max zat ondertussen al op 3mg morfine en was aardig stoned. Na de röntgen heeft hij mijn mobiel gekregen en mocht hij spelletjes spelen, waardoor hij wel wat afgeleid was. Zijn arm was ook in een 90graden knik licht ingegipst zodat hij die niet meer kon bewegen of erger maken.

Hij had net voor dat het gebeurde fruit gegeten op de opvang, dus moest hij eerst vasten....6uur... Hij lag ook al een tijdje op de acuten afdeling, maar eindelijk mochten we dan naar de kinderafdeling, waar ze ook een tv hadden en toevallig zijn favoriete programma op was! Dus een rustige stonede Max.

Mijn man was ondertussen van zijn werk gekomen en al van alles aan het regelen, en heeft Sem naar mijn schoonouders gebracht, wat spulletjes gepakt voor Max, de hond uit gelaten, en is toen ook naar het ziekenhuis gekomen.

Mijn man was er om 16uur, en om 17:30 werd Max dan eindelijk opgehaald voor zijn narcose, Het was toen nog onduidelijk of ze zijn arm netjes konden terug zetten of dat er pinnen in moesten.

Ik ben toen met Max meegegaan toen hij moest 'gaan slapen' (zo noemde we het) maar denk je dat hij het op dat moment wou??? hmmm, drama, maar uiteindelijk gelukt en mama ging weer naar de wachtkamer met de tranen op me wangen.... half uur later kwamen ze ons halen.

Alles was goed gegaan en ze hadden zijn botjes nog netjes terug kunnen zetten., dus geen operatie met pinnen! Toen we bij hem waren werd hij al half wakker, maar wel heel overstuur en toen hebben ze hem nog wat narcose gegeven want het was beter dat hij nog even sliep, een uur later werd hij weer langzaam wakker en waren ze net aan het kijken via een echoapperaat hoe vol zijn blaas zat, want hij had de hele dag nog niet geplast maar had wel aan een suikerwater infuus gezeten. Er zat dus aardig wat in zijn blaas, en na wat bijkomen en een ijsje moest hij gaan plassen. Hij wou niet in een pot of plasbeker plassen, maar ook niet op de wc....drama weer dus... Dus met wat aanmoedeging en enig gedwongen heeft hij toch geplast. En daarna mochten we weer terug naar de afdeling.

Toen is mijn man ook naar huis gegaan, mijn schoonouders hadden al gebeld dat Sem sliep, en mocht blijven slapen, (dit was de eerste keer en het is prima gegaan, Sem heeft zich goed gedragen!) Maar Guus moest zoiezo naar huis voor de beesten.

Max heeft nog netjes een broodje en wat drinken gehad en om 22:30 zijn Max en ik gaan slapen, gelukkig mocht ik bij hem op de kamer slapen. Max is wel een paar keer wakker geweest en om 4uur heeft hij nog pijnstillers gehad, maar verder heeft hij redelijk geslapen, alleen ik niet...werd bij elke beweging van Max wakker, en ook als hij te stil was, maar goed het belangrijkste was dat hij lekker lag.

S'ochtends was Max al weer bijna de oude Max en kregen we na het ontbijd al vrij snel de arts op bezoek met de mededeling dat we naar huis toe mochten. Zijn infuusje werd daarna uit zijn hand gehaald, en een mitella aangemeten, en toen was mijn man er ondertussen ook.

We zijn daarna nog even snel langs de speelgoed winkel gereden, en heeft hij wel 2 spiderman poppetjes gekregen, hihi.

Nu loopt hij al weer vrolijk rond, soms nog wel ff pijn maar de eerste 2 dagen mag hij nog lekker pijnstillers hebben en een mitella. Maandag mag hij al weer naar de kinderopvang, maar hij zal nog wel 5 weken met gips moeten lopen, en over 10-12 dagen moet hij op controle en dan krijgt dan ook een controle echo.

Maar ik kan je 1 ding vertellen.....Wat verschrikkelijk het is om je kind met zoveel pijn te zien!!!!!

Liefs Melanie en de boeffies!

430 x gelezen, 0

reacties (0)


  • Mama van een boefje

    Jeetje meis, wat zal dat schrikken geweest zijn.
    Helemaal ook nog een ambulance voor je te hebben rijden.
    Hoop dat het snel geneest en dat hij niet al te veel pijn heeft.
    Sterkte!

  • Mother-LLove

    Och, arme! Wat ongelooflijk schrikken! Heel veel sterkte voor Max en zijn bezorgde papa, mama en broertje!

  • mistro

    Schrik me rot!! wat een verhaal joh! Dikke kus voor max! ohja... en ook voor mama :)

  • Mama-van-Aiden-en-IsaNora

    Ohhh wat eng zeg!! en zielig voor hem, kan me voorstellen hoe dat zou zijn als je zo je kindje ziet zitten met zijn arm!! pff schrikken!! wel super fijn dat er geen pinnen in hoefde!!
    Nou allemaal even lekker bijkomen thuis!

    Liefs Elyse

  • MelMomOf4Kids

    jeetje zeg wat zielig,heel veel beterschap liefs Mel

  • Swutch

    Wat moet jij geschrokken zijn!!! Arme Max en ook arme jij! Gelukkig dat ze de arm zonder pinnen konden zetten. Ik hoop dat je weer een beetje van de schrik bekomen bent en dat de vijf weken snel voorbij gaan en dar er een mooi genezen armpje uit het gips tevoorschijn komt.

    Liefs Sharon